Bebek doğduktan sonra kendine beş dakika ayıramayanlarımız bilir…Fırsatını yakalayıp yalnız başına supermarkete gitmek bile, bazılarımız için mini-tatil coşkusu gibidir. İşte böyle bir zamanda, kendimi en yakın alışveriş merkezinde buldum bugün. Almam gereken bir yığın şey vardı, önümüzdeki 1 saat içinde… Read More ›
Eyyy…! Dur, kendimi tutacağıma söz vermiştim bu yazıyı yazarken. Daha kendim küçük bir çocukken bile, bir gün anne olacağımı biliyordum. Çoğu ergen genç kızın geçirdiği ‘feminist evre’, ‘çevreci evre’yi bende geçirdim ama çok uzun soluklu olmadı: “Bu dünyaya çocuk mu… Read More ›
En sevilen romantik filmlerin sonu nasıl biter? El ele güneş batışına doğru koşarak? Birbirine sarılarak filan? Herhalde günümüz şartlarını yansıtan gerçekçi bir film olsaydı, aktörlerin kolunun altına bir lap top sıkıştırılmış, sevgilisine sarılırken bir yandan da cebindeki telefon çalmasın… Read More ›
Belki son gittiğimiz film Clarke Gable’ın Rüzgar gibi Geçti’si değildi ama 1 yıl sonra Duman’sız hava sahası bizi çarpmış olabilir 🙂 Benim ani bir, “Hadi çocukları bırakıp sinemaya gidelim…” dememle birlikte, anladığım odur ki; sinemaya gitmek gibi basit bir şeyin… Read More ›
Kafamdakileri sıraya koymanın en iyi yolu yazmak olmuştur benim için. Bir kaç gündür ise kafamda evirip çevirdiğim, ve pekte işin içinden çıkamadığım bir konu var: Anneliği fazla kaçırmak mümkün mü? Bu soru, eşimin iş için Roma’ya gitmesinin gerekmesiyle doğdu bende…. Read More ›
Neden mi? Çünkü otomatik pilot devre dışı kalırsa uçak düşebilir 🙂 Yani ben bazen böyle hissediyorum. Sabahın kör karanlığında başlayan maratonumuzun, kendine göre bir seyri var. Bazen parkuru zamanından önce, bazen ise çok çok sonlarda tamamlıyorum ama itiraf etmek gerekirse,… Read More ›
Bu sabah çok sevdiğim bir arkadaşımla konuştuk. Aylardır bebeğiyle evde haşır neşir olmuşken, şimdi işe dönme zamanının geldiğini söyledi, ve çok üzgündü…Duygusal açıdan hiç kolay olmayan, yine alışma süresi gerekecek bir evre bu dönem; ve hiç bir anne için kolay… Read More ›
Herhalde tanıdık sahnelerden biridir: İşten geldiniz, çocukları bir yere götürmeniz gerekiyor…Ama söylediğiniz zaman hazır değiller. Bir anda kendinizi bağırırken yakalamanız çok mümkün. İşte böyle anlarda bir dakika durmak gerekiyor. Ne olduğunun farkına varır varmaz, bu kez suçluluk duyuyorsunuz…”Bu onların suçu… Read More ›
Eski yazıları okuyanlar hatırlayacaktır – Ege’yi okulla birlikte Ankara’ya gönderip göndermemek için sancı çektiysem de; sonuçta göndermeye karar vermiştim. O gün, dün geldi çattı. Ege heyecandan uçuyordu; hele ki ilk defa (sadece bu gezi için) telefon vereceğimizi öğrenince heyecan ikiye… Read More ›
Uykusuzluğun insana neler yaptığı malum. Bunların en başında da ‘Sabır’ nosyonunun azalması var. Başka şartlar altında sadece içinizi çekeceğiniz olaylar, müzmin uykusuzlukta insanda çığlık atma isteği doğurabiliyor 😀 Bazıları iyi niyetten kaynaklanıyor da olsa farketmez – Aylardır uykusuzum, normal değilim… Bu nedenle… Read More ›
Mali Mevzular
Daha iyi, daha kaliteli bir hayata aç kuzular için!
İstanbul Ticaret Üniversitesi Psikoloji Topluluğu
Telefonunuzu çevirirseniz sağ yandaki menümüzü de görebilirsiniz, sizin için çok şahane bi menü hazırladık.
Alternatif Sinema Kültürü Sitesi
1 Bebek 1 Çocuk 1 Köpek 
Yorum yazabilmek için oturum açmalısınız.