Şu aralar her yerde rastlıyoruz. “Sabah kalkar kalkmaz bir bardak ılık limonlu su için ! ” yazıları her yerde. Ve pek tabii çok faydalı; bu kadar kaynak atıyor olamaz.

Ben?

Denedim…Olmuyor…Neden mi?

• Kahveye ihtiyacım var:  Gece yarım yamalak uyuduktan sonra sabah yapmam gereken pek çok şey var: Ege’yi okula göndermek ve kahvaltı hazırlamak, Kutay’ın ve Duman’ın kahvaltısını halletmek, Madiba’yı doyurmak gibi…Madiba’nın mamasını Ege’nin önüne koymamak için kahveye mümkün olduğunca hızlı ulaşmalıyım.
• Bağırsaklarıma salıncak kuruluyor:  Büyük ihtimalle limonlu suyu içmenin amaçlarından biri bu olsa gerek; ama sabahın bir köründe, bunca işim varken, “Acaba tuvalete yetişemeyecek miyim?” sorusu bende stres yaratıyor.
• Tadına alışamıyorum : Eğer duş almıyorsam, ılık suya karşıyım. Ilık suya ne koyarsanız koyun, bence çok kötü. Hele bir de içinde limon oldu mu…Yok işte olmuyor.
• Kişisel defektimi ortaya çıkarıyor: Herkesin ‘yap’ dediği şeyi yapamıyorum…
• Aynı durum Yeşil Çay için de geçerli:  Yeşil Çay da çok sağlıklı – ömür uzattığı bile söyleniyor…İçine limon at, limonu çıkar, bal koy, balı çıkar tazesini al…I-ıhh…

Yeşil Çayı da, sabahları limonlu su içenlere de saygım sonsuz; hatta özeniyorum…

Ama olmuyor…Olamıyor…

🙂

Kategoriler:Genel

Etiketler:sabahları bir bardak limonlu su