Bu hafta hiç bağırmadım !!! Çünkü tatil nedeniyle Ege anneannesinde kaldı 🙂 İlk 3 gün evdeydi tabii ve itiraf ediyorum arada kaçırdım, “Hadiiiiii !!!!” de dedim, “Egeeeğğğğğğ !” diye sesimi yükselttim. Fakat bu arada hem kendimi hem de Ege’yi gözlemledim.

Kendimde bağırmamaya çalışırken farkettiğim ilk şey şu; asıl sorun bağırmak değil- çünkü bu aslında sadece bir tepki. Bağırmadan 5 saniye önce hissettiklerimi sayıyorum:

• Başarısızlık duygusu (Bugün de kendi kendine kahvaltısını bitirmedi, yine ucu ucuna yetişeceğiz, bu çocuğa ben zaman planlaması yapmayı öğretemedim…)
• Bıkkınlık (Bugün de diğer günlerin aynısı- yine dişlerini fırçalamadı, yine çantasını hazırlamamamış…)
• ‘Sesimi yükseltmeden olmayacak’ (Çünkü bir yerlerde böyle bir döngüye girmişiz…Ben ona yapmasını istediklerimi böyle anlatmaya başlamışım, o da böyle anlamaya başlamış.)

Tabii siz haykırdıktan sonra yapılan işlerin yapılmasının iki taraf için de bir kıymeti kalmıyor. Çünkü bağırdığım zaman Ege;

• “Başım derde girdi, bu işin sonu benim için kötü olacak…” diye o işi yapmaya odaklanıyor.
• “Daha da zorlarsam sonu ceza olabilir…” diye düşünüyor.
• “Annem yine bağırıyor…” diye içinden geçiriyor
• Ve korkuyor…

Yukarda bahsettiğim gibi bağırmak mesele değil, sesimi yükseltmeden de tehditkar bir şekilde ona birşeyler yaptırmayı ben de alışkanlık haline getirmişim. Evet itiraf ediyorum, ‘detokstayım’ diye başka yollara başvurmaya niyetlendim; çünkü ödevlere başlanması, kitapların okunması bir an önce yapılmalıydı; ben artık neden yapılması gerektiğini anlatıyor olmamalıydım…

Evet ilk haftanın kendi adıma başarıyla bittiğini söyleyemeyeceğim…Çünkü bağırmadan da negatif yollara başvurduğumu gördüm bu sınırlı zamanda…Bunları da kesmek lazım…

Detoks 2. hafta bakalım nasıl geçecek…Haftaya Cuma sizinle paylaşıyor olacağım.

NOT: Keşke ara tatilde bu detoksa niyetlenmeseymişim, tam zamanını bulmuşum hahahahah 😀

Kategoriler:Çocuklar

Etiketler:çocuklara bağırmak, çocuklarda kabus, bağırma detoksu