Her daim, “Yaptım, oldu!” yazıları yazacak değilim tabii 🙂

Herkes, bana neredeyse 6 aydır Duman’ın bezi bırakabileceğini- hatta çok kolay olacağını, neden yanaşmadığımı sorup duruyordu. Her sefer, “Bakmayın siz onun bıcır bıcır konuştuğuna, henüz hazır değil…” diyordum.

Beceri olarak yapabileceğini bilmek ayrı; ama psikolojik olarak hazır olmadığını hissetmek, ayrı. Ayrıca, bugüne kadar her değişime ya kanının son damlasına kadar direnen, ya da kendi karar verip, 1 günde halleden bir bebek/çocuk olarak; bu işe giriştim.

1 tane lazımlık aldım önce. Hani şu “Aferin!” diyenler var ya…Bir de, gidişata göre gerekebilir diye, tuvalete uyan bir aparat.

Lazımlığın ‘konuşabilmesi’; ilk başta Duman’ı önce giyimli, sonra pantolonu inik oturmaya ikna etti evet. Ama sadece ilk gün. Sonra kaçmaya başladı (ki normal), ve en sonunda çişini ve kakasını buraya yapması gerektiğini anladı. Çok güzel, değil mi?…

Değil, işte. Oturuyor mu? Oturuyor…Altına kaçırdığı zaman, rahatsız oluyor mu? Evet, oluyor.

Güzel ilerleme, değil mi?

Değil…

Çünkü önce kaka tutmayla başladı iş…Kısa tarihinde, kaka tutmak ve kabızlık olayının çeşitli anıtları olduğu için, bu da benim hassas noktam- en korktuğum şeydi en başından beri. Bunu yapacağını tahmin ediyordum çünkü.

1.gün : Kaka yok, çişi artık tutamayacak hale gelince lazımlığa yaptı…

2.gün: Kaka yok, çiş yok.

3. gün: Kaka yok, çişi koltuğa yaptı.

4. gün: Kaka yok, çiş yok.

Sadece bu olsa gene iyi…Bizim ki nasıl kederli…Nasıl huzursuz, nasıl mutsuz belli değil.

Ben ise dağ başına kaçmak istiyorum.

Çocuğun poposuna veya sırtına sevmek için dokunuyorum, “Kaka YOOOKKK !!!” diye kaçmaya başlıyor…

4. günün sonunda fitil koydum, biliyorum çünkü yaşadık daha önce, başka çare yok. Onu bile tutmaya çalıştı, tam 45dk direndi…Bağıra çağıra, ağlayarak, ter içinde, sonunda dayanamadı.

Ne o? Bezden keseceğiz…Kaka tutmak out, çiş tutmak in ??!!!

İstemezük…

Çünkü hazır değil…Çünkü tam tahmin ettiğim gibi oldu…

Bazı çocuk memeyi bırakamaz, bazısı kolay bırakır, bazısı uyumaz, bazısı uyur. Bu bez hikayesi de, ‘Adamına göre muamele’ olarak yaklaşılması gereken bir durum…Muş.

Şimdi bezli ve mutluyuz. 🙂

Arada bir, sakladığım lazımlığa tekme atmak istediğimse doğrudur 🙂

Yaza bakacağız artık…

Peki bu kısa başarısızlık hikayemizde, ne öğrendim?

• Lazımlığa otursun diye yaptığınız ‘eğlenceli aktiviteler’ (sadece sabunla balon yapmak işe yaradı, Duman’da) dikkat dağıtıcı olabiliyor…Dolayısıyla çiş ya da kaka yapmak için gereken odaklanmayı sağlayamayabiliyorsunuz…
• Bizim lazımlık ya Duman’a küçük geldi, ya da bir dizayn hatası var. Koruyucu aparata rağmen, çiş her yana (ve Ege’nin suratına) gidiyor.
• Sanırım, işe tuvalet aparatıyla başlamak daha iyi ? Ama tabii bu da adamına (çocuğuna) göre değişebilir.
• Tuvalet eğitimi için çocuğun konuşabilmesi ve 3 kelimeli cümleler kurabilmesi yeterli olmayabilir. İletişim de bir tık daha önde olmanız gerekebilir.

Kategoriler:Bebekler

Etiketler:bebeklerde tuvalet eğitimi, bebeği bezden kesmek, tuvalet eğitimi