‘Yoksa’…nın devamı iyi gelmeyecek, baştan söyleyeyim. Kaç zamandır aklımda olan bir konuydu bu – sadece istisna kaideyi bozar mı diye bekliyordum…

Bozmayacağı belliydi…Ve tabii ki bozmadı.

Biz kadını tuvalette sanırken, kadın dün resmen ‘Operation : Blackbird’ yapıp, evden tüymüş, iyi mi?

Şimdi, 10 yılda 16.yı da bu şekilde gönderdikten sonra, elbette insan önce kendinde arıyor sebebi…Acaba:

Hastalandığı zaman doktora götürdüğüm için mi,

Ege ne istediyse ona da bir tane alındığı için mi,

‘Lütfen’siz, ‘Teşekkürler’siz konuşmadığımız için mi,

Çocuklarına bir bavul giysi ve oyuncak gönderdiğim için mi,

…vedalaşmadan gider bir insan?

Kimse bana “Yazık bu kadınlara, gurbet ellerde çalışıyorlar, ondan…” demesin. 2 yıl Londra’da aynı işi yapmış biri olarak, ‘Gurbet;’ insanı hain, gözü dışarda ve yalancı yapmıyor, baştan söyleyeyim.

Ya ben çalışan bir anne olsaydım? Pazartesi itibariyle hapı yutmuştuk.

Doların aldığı haller itibariyle, çoğumuz bu kadınlara dünyanın parasını veriyoruz…Her seferinde, “Buna yakın davranmayacağım…” desem de, elinde çocuklarının resmini gördüğüm zaman acımaya başlıyorum, iyi mi, yüzü gülüyor mu diye sürekli aporttayım…Aman çalışma iznini alalım, aman kendini kötü hissetmesin derken, dünyanın enerjisi harcanıyor. Üstüne evini, çocuğunu emanet ediyorsun…Sonra 10 yıl içinde şunlarla karşılaşıyorsun:

– Çekmecelere saklanmış küflü peynirler,

– Koltuğun altında kirli pedler,

– Kapıya dayanmış adamlar,

– 3 söylediklerinden ikisi yalan biri süpheli durumlar,

– Evden çalındığını sonradan anladığımız eşyalar,

Bunlar yetmezmiş gibi, arkalarından ağlayıp onlar için üzülen mini mini çocuklarımız…

Tabii, anlatılan çocuk / yaşlı istismarlarının, tacizlerinin, şiddetin yanında bunlar devede kulak kalmıyor mu? Elbette…

Bu insanların son geldiği nokta, neden kabak çiçeği modu oluyor, neden hep adam peşine düşülüyor anlamıyorum. Hele hele bir kadın evlatlarını uzaklarda bırakıp, sonra nasıl çiftleşmeden başka birşey düşünmez olabiliyor; aklım ermiyor.

Şu anda kendimi nadasa bıraktım…Tekrar deneyeceğim, bu tipleri eve sokmadan becerebilecek miyiz görmem lazım. Evde yabancı bir sineği bile midem kaldıramaz şu an.

Gel de şu özlü sözü anma şimdi:

“Acıma, yoksa acınacak duruma gelirsin…”

Kategoriler:Genel

Etiketler:bakıcı, bakıcı arıyorum, bakıcı hikayeleri, türkmen bakıcılar, yabancı bakıcı