Sezaryan’da sizi GERÇEKTEN neler bekliyor?

By Işıl Konakcı on 20 Şubat 2015

Çocuklarımın ikisini de sezaryan ile dünyaya getirdim. Benim kendi isteğim üzerine gerçekleşmediler- doktorum buna karar verdi ve ben doktoruma sonsuz güvendiğim içinde onun kararını hiçbir zaman sorgulamadım.
Sezaryan ile bilgi her yerde bulabilirsiniz; – ben ‘Aslında ne oluyor?’ kısmını anlatmak istedim bugün.

Sezaryandan önce en az 8 saat birşey yiyip içmemeniz gerekiyor. Eğer kontrolünüz sonrası, acil olması gerekirse maalesef ‘lavman’ denen illet şey yapılıyor. O nedenle sona yaklaştıysanız ve kontrolleriniz yaklaştıysa, mümkünse randevularınızı sabah erken saatte alın ve aç gidin. (İnanın bana, değer…)
Bir süre bekleyeceksiniz. Biraz gergin bir bekleyiş oluyor itiraf etmek gerekirse. Hem birkaç saat sonra bebeğinizi kucağınıza alacağınız için süper heyecanlı oluyorsunuz; hem de eninde sonunda bir ameliyata gireceğiniz için gergin. Bekleyiş sırasında ara ara hemşireler gelip temizlenmenize yardım ediyorlar. Birden pantolonunuza yapışan ya da hastane giysisinin önüne hamle eden bir hemşire olursa, şaşırmayın.
Sımsıkı ve kesinlikle modaya hakaret gibi gözüken beyaz çorapları giyip, damar yolu açıldığında herşey birden ‘gerçeklik’ kazanıyor. Hele sedye görününce zamanın geldiğini anlıyorsunuz.
Bir sonraki adıma geçmeden, ne yapın edin, sizinle gelecek bir hemşirenin eline kamera ya da fotoğraf makinesi tutuşturun.
Ameliyathaneler genelde buz gibi, biraz üşüyebilirsiniz. Şanslıysanız, benimki gibi doktorların şakalaştığı, müziğin çaldığı bir ameliyathaneye girersiniz. Doktorların sizinle rahat bir tavırla konuştuğu bir ortam insana güven veriyor. Tabii bu arada gayet güler yüzle, iki kolunuzu da (İsa modeli) yanlara açıp bağlayabilirler. Bu pozisyonu aldığınızda sinirler yeniden geriliyor ve anestezi vermeleri için saniye sayıyorsunuz.
Ben her iki anesteziden ağlayarak çıktım. İlkinde sinir boşalması, ikincisinde de can acısıydı. Siz kendinize gelirken, doktorunuz, “Herşey yolunda, senin içinden çok komik birşey çıktı! Çok sağlıklı!” dediğinde artık tek istediğiniz onu görmek oluyor. Bu arada gayet üşümüş bir halde oluyorsunuz. Titreyebilirsiniz de, hepsi normal.
Sizi odanıza geri getiriyorlar. Bu arada herkes çoktan bebeği görmüş oluyor. (Evet, biraz haksızlık) Hala uyanık kalmak için çaba harcamak zorundasınız. Bu arada mideniz bulabilir, hatta kusabilirsiniz. Su içmek isterseniz, biraz daha beklemek gerekecek.
Sonunda bebeğinize kavuşuyorsunuz. Büyülü an yaklaşık 7-8 dakika sürüyor. Çünkü ezelden beri girişi serbestmişçesine, üstünüzü açıp göğsünüzü mıncıklayan bir hemşire gelecek. Bebeğin süt içme zamanı ! Göğüs ile bebeği buluşturana dek türlü pozisyonlar denemek zorunda kalabilirsiniz. Pes etmeyin. Bu arada sanki üstünüzde bir Sumo oturuyormuş gibi hissedebilirsiniz. Kaburganızın altı acıyabilir- bebeğin çıkması için baskıyı buradan uyguluyorlar çünkü.
Kanamanız olacak, bu da normal. Ağrı için genelde damardan morfin veriyorlar- etkisinin azalmaya başladığı zamanı hissedeceksiniz. Batın bölgesi açılıp kapandığı için gaz sorunu olabilir. Çorap hala yerli yerinde duruyor olacak. Ameliyattan 6-7 saat sonra (gecenin bir yarısı da olabilir), hemşire gelip, “Haydi biraz yürüyelim!” dediğinde güleceksiniz. Çünkü imkansız gibi gelecek. Ama hemşirenin şakası yok. Yürütecek sizi. Bu çok önemli; gerçekten ne kadar çok yürüyebilirseniz, iyileşme süreciniz o kadar hızlı olacak. Kadıncağızın kafasını koparmayın…ve yürüyün. Bu arada artık birşeyler yeme zamanınız gelmiş olacak.
Geceyi bir şekilde geçireceksiniz. Hiç; ya da çok az uyuduğunuz için bünyeniz şaşırabilir- Anneliğe Hoşgeldiniz ! “Yürüteç” hemşire bu kez sizi yeni bir sürprizle bekliyor olacak. “Duş alın!” “Ama ben pis değilim ki…” deseniz de (ben denemiştim) işe yaramıyor. O duş alınacak. Ama yürümek ve duş almanın gerektirdiği hareketler zorlayıcı oluyor.
Ve sonunda evinize döndünüz. Ödeminiz olabilir- ayak bilekleri, yüzünüz, elleriniz moral bozucu bir şekilde şiş görünecek. 1 haftada iniyorlar, merak etmeyin. Dikiş yerlerinizde uyuşukluk hissedebilirsiniz, gayet normal.
Bundan sonra her gün biraz daha iyi hissedeceksiniz. Dikişlerinize iyi bakın, onları temiz tutun, zorlamayın. Doktorunuz sizi zaten kontrole çağıracaktır.