Biliyorsunuz, geceleri Duman bayağı bir kalkıyor- dolayısıyla ‘uyku’ son 10 aydır benim için biraz hassas bir konu. ‘Uyku’nun benim olması için, onun için savaşmam gerekiyor; üstelik sadece Duman’la da değil. İşte benim için tipik bir gece:

(Saatler temsili verilmiştir 🙂 )

23:00 – Duman : “Waaaaaaa !!!! Aaaaaaaa! “

Koşarak git, emzir ya da emziği ver, dönenceyi aç, yaklaşık 20 dakika sonra yatağa dön…Dön ama..nasıl ?

Eşim yokluğumdan istifade yorgana kendini kundak yapmış. Yastığımın yarısı onun başının altında.

Önce kendine yer aç..Yastığı yavaşça kurtar. Ama yorganı kurtarmak kolay bir iş değil. Çekiyorum, çekiyorum gelmiyor…Çekerken o kadar güç harcıyorum ki, eminim şakaklarımdaki damarlar fırlıyordur. Sonunda yorganın bir kısmını kurtarabiliyorum. “Sanırım sonunda uyuyabileceğim…”

23:35 – Madiba (Yerde, ayak ucunda) : HOORRRRRR!!!! PUFAPUFAPUFAFFFFFFFF (yanakların horlarken havalanma sesi) HEV HEVV HAV !!! HORRRRR !!! 

23:37 – Işıl (fısıldayarak): “Madiii !!! Kesss !”

23:37 – Madi : “Kuarrrrr !!”

23:38- Işıl : “Madi !!! Şşşttt”

Sustu sonunda…

23: 45- Eşim : “Huoooorrrrr!!!! Puuhhhhhh !!!! Quuaaaaahhhhhh !”

23:50 – Ben : “Aşkım…Dönsene…horluyorsun…”

Eşim sadece kafasını yana çevirir. “Fıssss…horrrr…”

00:40 – Duman : “Uwaaaaaa….Ciyakkkkkk !”

01:00 Yatağıma geri dönüş…Yorgan gene yok. Çek çek çekkkkkkkkk !!! Tam o anda eşim yorganı kendiliğinden bıraktığı için kendimi yere 5 karış uzaklıkta, düşmeden zor kurtarıyorum. Ok. Yorgan da, yastıkta bende. Biraz terledim ama olsun.

01:07 – Madi: “Uaaaawww” çıtçıt,çıtçıt,çıt (tırnaklarının yerde çıkardığı ses) Rüyasında koşuyor.

01:08 – Işıl: “Madiii !!! Yeter be…”

03:45 – Eşim: “Aşkım…uyan, dişlerini gıcırdatıyorsun…”

………………………….

Kategoriler:Genel, Köpekli hayat

Etiketler:gece, gece bebek ağlaması, uyku, uykusuz anne, yastık savaşı, yorgan savaşı